جُغدِ سفید

اینکه روی یک صندلی بشینی...و تنها کاری که انجام میدهی این باشد که تلفن را جواب بدهی...

اینکه اسم و آدرس فرد پشت خط را یادداشت کنی...اینکه ساعت ورود و خروج کارکنان را بنویسی...

این ها کار سختی نیست...شاید راحت ترین کاری باشد که یک نفر بتواند انجام دهد...کاری که نزدیک خانه ات باشد...و هیچ فعالیت سنگینی انجام ندهی...

ولی...برای آدمی که دوست دارد...محیط اطرافش پر از سکوت باشد...دوست دارد در تنهایی اش غرق شود...دوست دارد روند زندگی اش تکراری نباشد...

این کار...عذابی بیش نیست...ولی میدانی گاهی باید تغییر کرد...صبر را بالا برد...و برای رسیدن به هدفی از بعضی چیزها گذشت...

بودن با آدمهایی که ده ها سال بزرگ تر...و با تجربه تر از خودت هستند...لذت خودش را دارد...