پنجشنبه ۲۲ بهمن ۹۴
حال خونم خوب است...فقط مهم ترین ماده اش را کم دارد...ماده ای که وقتی نباشد...زود خسته میشوی...بی حال میشوی...گاهی سرگیجه میگیری...دوست داری فقط بخوابی...
وقتی نباشد...اکسیژن با سرعت پایین حرکت میکند...کبد تنبلی میکند...خون کمرنگ میشود...
اگر نبودنش طولانی شود...باید منتظر اتفاق های بدتر از اینها باشی...
آهن را میگویم...