جمعه ۲۴ دی ۹۵
آدمی که به سمت تکراری شدن پیش میره باید سکوت کنه...حتی غر زدن هام هم بنظرم تکراری شده...سر درد داشتن ها...نوشتنم...هیچ چیز جدیدی شاید نباشه که بتونم راجع بهش بنویسم...البته ناامید نیستم...انقدر تو ذهنم سرچ میکنم تا اون گوشه کنارها یک چیز جدیدی کشف بشه برای نوشتن...برای زندگی...برای ادامه دادن...باید جلوی گریه کردنهای بی معنی گرفته بشه...بی حوصلگی ها...بی اعصابی ها...من قرار نیست غصه نداشتنهامو بخورم...غصه حسهای از دست رفتمو...باید تلاش کنم...دوباره و دوباره...هر بار که کم میارم...دوباره شروع کنم...بدون اینکه فکر کنم شاید از طرف دیگران مسخره بشم...یا حتی باز هم شکست بخورم...مهم نیست...حداقل از شروع و تلاش دوباره ام لذت میبرم...
+ پیشنهاد سریالی(کره ای): Goblin 